เหม่อมองดูสายน้ำวน เหม่อมองสายชลที่ไหลริน…….
เหม่อมองดูนกผกผิน บินลับไป ยามเหงาเราถอนใจ บินไปไม่กลับมา…..
เปล่าเปลี่ยวจริงหนอ ….หัวใจ...อยากจะรักใคร เศร้าใจทุกครา…
หมดแรงกำลัง อ่อนล้าและหลงทาง เจ็บนั้น ยังเจ็บไม่จาง …
อ้างว้างดังสายชล….
แม้ใจจะเจ็บ เก็บมาคิดคิด …อดีต.…ยังงามล้ำล้น …มิเคยลืม.…ภาพเราสองคน …
มิเคยลืม ยังหลอกหลวงตน ………………….มิเคยลืม….
ว่าเคยรักเธอ…. สายชล หลั่งรินไหลวนมาพาลพบเจอ
เหตุการณ์ผ่านไป ….ยังเพ้อ….พะวงทุกวัน …..อกเอย ขมขื่นตื่นตัน จากกันหรือฝันไป….